SENSOPLASTYKA – TAJEMNICZA PLASTYKA

Sensoplastyka to termin, który może być związany z różnymi dziedzinami, ale
najczęściej odnosi się do dziedziny sztuki i terapii zajęciowej. Sensoplastyka jest
także rodzajem terapii, który wykorzystuje różne materiały plastyczne, takie jak
plastelina, glinka, lub inne miękkie substancje; aby stymulować zmysły i umożliwić
ekspresję przez modelowanie, tworzenie rzeźb, czy innych form plastycznych. Jest to
szczególnie popularna forma terapii w pracy z dziećmi oraz osobami z
niepełnosprawnościami, ponieważ pozwala na rozwijanie kreatywności, wyrażanie
emocji oraz poprawę funkcji motorycznych i sensorycznych.

Sensoplastyka jest często wykorzystywana w terapii zajęciowej zwłaszcza w
pracy z dziećmi z różnymi zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak autyzm, ADHD,
czy zespoły nabyte.
W szkołach i przedszkolach sensoplastyka może być stosowana jako narzędzie
edukacyjne do uczenia się poprzez działanie i eksperymentowanie. Może pomóc w
rozwijaniu umiejętności motorycznych, kreatywności oraz poznawczych
Sensoplastyka może być także używana w rehabilitacji osób z urazami ręki lub
ruchu, aby poprawić siłę, zręczność i koordynację ruchową.
Wykorzystywana jest również w pracy z osobami starszymi i jest stosowana
jako narzędzie do stymulowania zmysłów, pobudzania pamięci oraz zachęcania do
aktywności twórczej i społecznej. Dla osób z wysokim poziomem stresu,
sensoplastyka może stanowić formę terapii relaksacyjnej, umożliwiającą odpoczynek
i odprężenie poprzez pracę manualną i skupienie się na działaniu zmysłów.
Sensoplastyka pobudza przede wszystkim kilka zmysłów, co przyczynia się do
bogatego doświadczenia sensorycznego.
Oto kilka zmysłów, które są często stymulowane podczas pracy z
sensoplastyką:
DOTYK
Manipulowanie różnymi materiałami plastycznymi, takimi jak plastelina, glinka czy
masa solna, angażuje zmysł dotyku. Osoba pracująca z tymi materiałami odczuwa ich
fakturę, temperaturę i konsystencję.
WZROK
Tworzenie różnych kształtów, kolorów i tekstur za pomocą sensoplastycznych
materiałów stymuluje zmysł wzroku. Osoba może obserwować swoje dzieło sztuki,
obserwować zmiany, jakie zachodzą podczas pracy oraz cieszyć się efektem
końcowym.
WĘCH
Niektóre materiały sensoplastyczne mogą mieć charakterystyczne zapachy, które
dodają kolejny wymiar doświadczeniu sensorycznemu. Na przykład, plastelina może
mieć specyficzny zapach, który można wyczuć podczas manipulacji nią.
KINESTETYKA (czucie ruchu)
Manipulowanie sensoplastycznymi materiałami angażuje również zmysł
kinestetyczny, czyli czucie ruchu. Osoba może odczuwać ruchy swoich rąk i palców
podczas modelowania, co pomaga w koordynacji ruchowej i rozumieniu przestrzeni.
PROPRICEPCJA
Sensoplastyka może również wspierać propriocepcję, czyli zmysł umiejscowienia
ciała w przestrzeni. Poprzez manipulację różnymi materiałami oraz tworzenie
trójwymiarowych form, osoba może lepiej zrozumieć i kontrolować ruchy swojego
ciała.

Dzięki wspólnemu działaniu tych zmysłów, sensoplastyka może być nie tylko
przyjemną aktywnością kreatywną, ale także skuteczną formą terapii zajęciowej i
sensorycznej.
Jest co najmniej kilka powodów, dla których jest to istotna praktyka, między
innymi to, że praca z różnymi materiałami sensoplastycznymi pozwala dzieciom
rozwijać swoje zmysły, takie jak dotyk, wzrok, węch, kinestezja i propriocepcja. To
bogate doświadczenie sensoryczne pomaga dzieciom lepiej zrozumieć świat i buduje
ich zdolności percepcyjne. Manipulowanie małymi przedmiotami, takimi jak
plastelina, klocki czy masa solna, angażuje ręce i palce dziecka, co sprzyja rozwojowi
motoryki małej oraz precyzji ruchów. Sensoplastyka daje dzieciom możliwość
tworzenia i eksperymentowania z różnymi formami i kształtami. To zachęca do
rozwijania kreatywności, wyobraźni oraz myślenia poza ramy. Dla niektórych dzieci
sensoplastyka może być sposobem na wyrażanie emocji i doświadczeń poprzez
tworzenie rzeźb lub innych dzieł sztuki. To pozwala im lepiej zrozumieć i radzić
sobie z własnymi uczuciami. Sensoplastyka może być skutecznym narzędziem w
terapii integracji sensorycznej, pomagając dzieciom w lepszym zrozumieniu oraz
regulacji swoich zmysłów i poprawie funkcjonowania w codziennym życiu.
W sumie, sensoplastyka nie tylko rozwija konkretne umiejętności, ale również
wspiera ogólny rozwój dziecka, pomagając mu w eksplorowaniu świata, wyrażaniu
siebie i rozwijaniu zdolności poznawczych i emocjonalnych.
My sami znamy wiele zabaw sensoplastycznych z dzieciństwa, które mogą być
proste, ale bardzo angażujące dla zmysłów, takich jak na przykład:
1. Plastelinowe modele: Praca z plasteliną to klasyczna zabawa, która angażuje
dotyk i wzrok. Dzieci mogą formować różne kształty, postacie, lub przedmioty
za pomocą plasteliny, co rozwija ich kreatywność i motorykę.
2. Malowanie palcami: Malowanie palcami pozwala dzieciom poczuć farbę na
swojej skórze, co angażuje zmysł dotyku i kinestetykę. Jest to również świetny
sposób na rozwijanie wyobraźni i kreatywności.
3. Budowanie zamków z piasku: Gra w piaskownicy to nie tylko zabawa na
świeżym powietrzu, ale także sposób na stymulację zmysłów dotyku i
propriocepcji poprzez budowanie, kształtowanie i układanie piasku.
4. Kąpiel z pianą: Piana z mydła lub specjalnej pianki do kąpieli może być
świetnym sposobem na zabawę podczas kąpieli, angażując zmysł dotyku i
węchu. Dzieci mogą tworzyć różne kształty i eksperymentować z pianą.
5. Kulki sensoryczne: Kulki sensoryczne, które można zrobić samemu lub kupić
w sklepie, są elastycznymi, śliskimi kulkami, które angażują zmysł dotyku i
wzroku. Dzieci mogą je zgniatać, rzucać, czy toczyć, co daje im przyjemność i
stymuluje zmysły.
Te zabawy sensoplastyczne nie tylko dostarczają dzieciom radości i zabawy,
ale także wspierają ich rozwój sensoryczny, motoryczny oraz poznawczy, a ponadto
możemy bawić się wspólnie, kształtując i pogłębiając więzi.
Bawmy się więc z dziećmi, bo to zdrowo!

  • Jeśli szukasz pomocy dla siebie lub kogoś bliskiego – zadzwoń lub
    napisz do nas! –
    tel. 574 420 791 (Gliwice), 886 337 004 (Zabrze)
    W naszej placówce zapewniamy wsparcie najlepszych specjalistów: psychologów,
    psychoterapeutów, logopedy, terapeutów SI, pedagogów i fizjoterapeutów.