Światło niebieskie, które emitowane jest przez urządzenia elektroniczne takie
jak smartfony, tablety czy komputery, może mieć wpływ na rozwój dziecka, w tym
jego zachowania i reakcje. Ekspozycja na światło niebieskie może zakłócać naturalny
rytm snu poprzez hamowanie wydzielania melatoniny, hormonu regulującego sen i
czułość na zmęczenie. Dzieci, które są narażone na światło niebieskie przed snem,
mogą mieć trudności z zasypianiem i gorszą jakością snu, przez co w ciągu dnia
mogą wykazywać irytację i frustrację. Długotrwała ekspozycja na światło niebieskie
może być szkodliwa dla zdrowia oczu, zwłaszcza u dzieci, których oczy są jeszcze w
trakcie rozwoju. Może to zwiększać ryzyko wystąpienia zmętnienia siatkówki oraz
innych schorzeń oczu.
Niewystarczająca ilość snu związana z ekspozycją na światło niebieskie może
prowadzić do problemów z koncentracją i uwagą u dzieci. Może to negatywnie
wpływać na ich osiągnięcia szkolne oraz ogólny rozwój poznawczy. Niektóre badania
sugerują, że brak odpowiedniego snu związany z ekspozycją na światło niebieskie
może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń nastroju, takich jak depresja czy lęk,
zwłaszcza u młodzieży.
Samo zachowanie dzieci w stosunku do domowników czy kolegów i koleżanek
może być podyktowane szeregiem innych czynników niż tylko zmęczenie,
wynikające z braku snu. Dzieci mogą wykazywać zachowania niegrzeczne, ponieważ
nie potrafią precyzyjnie się komunikować i określić jasno swoich potrzeb.
Nieposłuszeństwo może być więc chęcią zwrócenia na siebie uwagi. Dodatkowo
dzieci są obserwatorami i naśladowcami, tak więc jeśli w ich otoczeniu widzą
dorosłych, którzy przejawiają agresywne, niegrzeczne lub niestosowne zachowania,
mogą je powtarzać. Dzieci mogą wykazywać niegrzeczne zachowania w odpowiedzi
na stres w szkole, w domu, czy środowisku. Przyczyny niegrzecznego zachowania
mogą wynikać z kilku czynników na raz, takich jak choćby spędzanie nadmiernie
dużo czasu przed ekranem co może prowadzić do braku aktywności fizycznej, co z
kolei może zwiększać poziom stresu u dzieci. Regularna aktywność fizyczna jest
ważna dla zdrowia psychicznego i fizycznego.
Używanie elektronicznych urządzeń przed snem może zakłócać sen u dzieci
poprzez emisję światła niebieskiego, co może prowadzić do problemów ze snem i
zwiększonego stresu. Dodatkowo nadmierne korzystanie z telefonu lub komputera
może narażać dzieci na treści niepokojące lub przerażające, co również zwiększa
poziom ich stresu i niepokoju. Gdy dzieci spędzają zbyt dużo czasu na urządzeniach
elektronicznych, mogą zaniedbywać interakcje społeczne w rzeczywistości, co może
prowadzić do poczucia izolacji społecznej. Media społecznościowe i internet mogą
promować kulturę porównywania się z innymi i nacisku na osiągnięcia. Dla dzieci,
które spędzają dużo czasu online, może to prowadzić do zwiększonego uczucia
niepokoju związanego z poczuciem niskiej samooceny i presją na bycie
perfekcyjnym.
Bardzo ważne jest monitorowanie czasu spędzanego przez dzieci na
urządzeniach elektronicznych i promowanie zdrowych nawyków korzystania z
technologii, takich jak ograniczanie czasu ekranu, unikanie używania urządzeń przed
snem oraz promowanie aktywności fizycznej i interakcji społecznych w
rzeczywistości.
Wpływu gier komputerowych na agresywne zachowania u dzieci był
przedmiotem wielu badań i debat. Istnieje kilka teorii na ten temat:
1. Teoria agresji i naśladowania – Według tej teorii dzieci naśladują nie tylko
agresywne zachowania z gier komputerowych, zwłaszcza jeśli te zachowania
są nagradzane w grze ale zachowania samych bohaterów
2. Efekt desensytyzacji – czyli nadmierny kontakt z wrogimi treściami w grach
komputerowych powoduje zmniejszenie wrażliwości na przemoc i agresję, co
może prowadzić do łagodniejszego podejścia do tych zachowań w
rzeczywistości.
3. Teoria frustracji – frustracja i irytacja, która wynika z trudności w grach
komputerowych prowadzi do zwiększenia agresywnych reakcji u dzieci i
wyładowania emocji na najbliższych.
Dodatkowo istnieje wiele innych czynników, które mogą wpływać na
agresywne zachowania u dzieci, takie jak rodzaj wychowania, środowisko społeczne
czy obecność czynników stresujących. Gry komputerowe są jednym z tych
czynników, który wzmaga agresję.
Jest wiele możliwości radzenia sobie z niegrzeczną pociechą. Należy przede
wszystkim po pierwsze być opanowanym i spokojnym podczas interakcji z
niegrzecznym dzieckiem. Szczera rozmowa oraz ustanowienie jednolitych zasad
panujących w domu, znacząco przyczynią się do budowania relacji z dzieckiem, a ta
z kolei pomoże w dalszym etapie pracy z dzieckiem. Ważne jest określenie
klarownych zasad dotyczących zachowań oraz i konsekwencje za ich złamanie.
Konsekwencje powinny być jasno przedstawione i stosowane w razie złamania zasad.
Zasady norm społecznych muszą być przedstawione dziecku w formie
dostosowanej do jego wieku, przy czym należy upewnić się, że dziecko je rozumie, i
wie dlaczego pewne zachowania są nieakceptowalne. Oczekiwania w domu, szkole i
innych miejscach, w których dziecko przebywa i spójne podejście do dyscypliny
może być wtedy bardziej skuteczne. Za właściwe zachowania zawsze należy
pochwalić dziecko, stale podkreślając korzyści wynikające z danej sytuacji. Zawsze
należy być dla dziecka wsparciem i dobrym przykładem. Zapewnienie, że dziecko
czuje się kochane nawet wtedy, gdy popełnia błędy jest uzasadnione o tyle, że da
przestrzeń do stopniowego wprowadzenia w życie zmian zachowania, a jednocześnie
nie zniechęci dziecka. Poza tym oferowanie wsparcia emocjonalnego może pomóc w
budowaniu zdrowej więzi i regulacji emocji. Może tak się zdarzyć, że w niektórych
przypadkach niegrzeczne zachowanie dziecka będą wymagać wsparcia specjalisty.
Jeśli niegrzeczne zachowanie dziecka jest trudne do kontrolowania i znacznie
zakłóca jego funkcjonowanie w życiu codziennym, może być wskazane
skonsultowanie się z różnymi specjalistami w zależności od natury problemu.
Psycholog dziecięcy pomoże w ocenie i leczeniu problemów emocjonalnych i
behawioralnych u dzieci. Mogą pomóc zidentyfikować przyczyny niegrzecznego
zachowania i opracować strategie interwencji.
Pedagog szkolny może być zaangażowany, jeśli niegrzeczne zachowanie
dziecka ma wpływ na jego funkcjonowanie w szkole. Pedagog może zaproponować
strategie wsparcia w szkole i współpracować z nauczycielami w zarządzaniu
zachowaniem ucznia.
Terapeuta behawioralny może prowadzić terapię behawioralną, która może
pomóc dziecku w nauce lepszej kontroli nad swoim zachowaniem poprzez naukę
zdrowych strategii radzenia sobie.
Psychiatra dziecięcy może być zaangażowany, jeśli istnieją poważne problemy
zdrowia psychicznego u dziecka, które wymagają oceny psychiatrycznej i
ewentualnego leczenia farmakologicznego.
Terapeuta rodzinny może być pomocny w pracy z całym systemem rodzinnym,
aby zidentyfikować i zmienić czynniki środowiskowe, które mogą przyczyniać się do
niegrzecznego zachowania dziecka.
Terapeuta zajęciowy lub terapeuta pedagogiczny – Ci specjaliści mogą pomóc
dziecku w rozwijaniu umiejętności społecznych, zarządzaniu emocjami i radzeniu
sobie w trudnych sytuacjach poprzez terapię opartą na zajęciach i działaniach.
W przypadku poważnych lub trudnych do kontrolowania problemów
zachowania dziecka zaleca się skonsultowanie się z lekarzem pierwszego kontaktu,
który może zarekomendować odpowiednie kroki diagnostyczne i terapeutyczne.
Umów wizytę on-line 24/7
574 420 791
